یه روزایی خیلی احساس خستگی می کنم . نمیدونم دقیقا چه موضوعی اینقدر خستم کرده ! درس و دانشگاه ؟ کار ؟ دلتنگی واسه پدر که همچنان بعد از 11ماهو 12روز پس از فوتش ادامه داره ؟انجام هر کاری واسه مادر و نگران بودن واسه برادرام ؟شایدم آینده نامعلومم؟ولی بعید میدونم این آخریه باشه چون من هیچ وقت به خودم فکر نمی کنم .....خب اینم یه اخلاقه بده منه که نمیتونم تغییرش بدم شایدم نمیخوام .

نه هیچ کدوم نمیتونه جواب درست باشه .یه وقتایی یه حسی درونت زنده میشه یه حسه تنهایی که با هیچ آدمی پر نمیشه ،یه حسه کمبودی که با هیچ جایگزینو راه حلی نداره.

بعد مدام به همه کس و همه چیز فکر میکنی تا به نتیجه برسی خسته میشی چون هیچ نتیجه ای نداره و تو فقط تویی بدونه هیچ تعلقات و حاشیه ای . چقدر حسه بدیه .....نه؟!

آره نادونی خیلی بده و از همه بدتر زدنه خودت به نادونیه.

خدا هست مثل همیشه اما تو نخواستیش .خدا هست در قلبت ، در تو ،اما ته نشین شده ولی هیچوقت از بین نمیره هیچ وقت

وقتی پیداش میکنی دیگه خسته نیستی چون دقیقا همونیه که تو میخوای آرامش محض

خدایا تو عالی هستی ....مرسی